In English Anton Povlovich Tcheckov Subhashini.org
In The Graveyard Anton Povlovich Tcheckov
கல்லறையில் அன்டன் பவ்லோவிச் செக்கோவ்
ശവകുടീരത്തിൽ ആന്റൺ പവ്ലോവിച്ച് ചെക്കോവ്
First recorded in Russian: January 1884
English translation: ? Translated by Constance Clara Garnett
ரஷிய மொழியில் முதல் பதிவு: ஜனவரி 1884 ஆங்கிலத்தில் மொழிமாற்றம்: ? தமிழாக்கம்: 2022, ஷான் உதே
റഷ്യൻ ഭാഷയിൽ ആദ്യമായി രേഖപ്പെടുത്തിയത്: മാർച്ച് 1884 ഇംഗ്ലീഷ് വിവർത്തനം: ? മലയാളം വിവർത്തനം: 2025, ഷാൻ ഉതേ
“The wind has got up, friends, and it is beginning to get dark. Hadn’t we better take ourselves off before it gets worse?”
“காற்று வீச ஆரம்பித்துவிட்டது நண்பர்களே. இருளவும் ஆரம்பிக்கின்றது. எல்லாம் மோசமாவதற்குள் நாங்கள் புறப்பட்டுவிடுவோமா?”
“കാറ്റ് വീശാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു സുഹൃത്തുക്കളേ. ഇരുട്ട് വീഴാനും തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ വഷളാകുന്നതിനു മുമ്പ് നമുക്ക് പോകാം?”
1
The wind was frolicking among the yellow leaves of the old birch trees. A shower of thick drops fell upon us from the leaves. One of our parties slipped on the clayey soil and clutched at a big grey cross to save himself from falling.
பழைய பர்ச்மரங்களின் மஞ்சள் இலைகளுக்கூடாக காற்று உல்லாசமாக ஓடித்திரிந்தது. இலைகளிலிருந்து தடிமனான மழைத்துளிகள் எங்கள் மீது விழுந்தது. எங்களில் ஒருவர் களிமண் மண்ணில் தடம் நழுவியதால், விழுவதிலிருந்து தன்னை காப்பாற்றிக்கொள்வதற்காக ஒரு பெரிய சாம்பல் சிலுவையை பற்றிக்கொண்டார்.
പഴയ ബർച്ച് മരങ്ങളുടെ മഞ്ഞ ഇലകൾക്കിടയിലൂടെ കാറ്റ് സന്തോഷത്തോടെ ഓടിനടന്നു. ഇലകളിൽ നിന്ന് കട്ടിയുള്ള മഴത്തുള്ളികൾ ഞങ്ങളുടെ മേൽ വീണു. ഞങ്ങളിൽ ഒരാൾ കളിമണ്ണിൽ വഴുതി വീണു രക്ഷപ്പെടാൻ ഒരു വലിയ ചാരനിറത്തിലുള്ള കുരിശ് പിടിച്ചു.
2
“Yegor Gryaznorukov, titular councillor and cavalier...” he read. “I knew that gentleman. He was fond of his wife. He wore the Stanislav ribbon. He read nothing. His digestion worked well. Life was all right. Wasn’t it? One would have thought he had no reason to die, but alas! Fate had its eye on him. The poor fellow fell victim to his habits of observation.”
“யெகோர் குர்யாஸ்நொறுகோவ், குதிரை வீரரும் சபையின் பெயரளவிலான அங்கத்தினருமான... அந்த மனிதரை எனக்கு தெரியும். அவர் தனது மனைவியை நேசித்தார். அவர் ஸ்டானிஸ்லாவ் ரிப்பன் அணிந்திருப்பார். அவர் எதுவும் வாசித்ததில்லை. அவரது செரிமானம் நன்றாக வேலை செய்தது. வாழ்க்கை நன்றாக இருந்தது. இல்லையா? அவர் இறப்பதற்கு எந்த காரணமும் இல்லை என்று யாராவது நினைத்திருப்பார்கள். ஆனால் ஐயோ! விதி அவர் மீது ஒரு கண் வைத்திருந்தது. பாவம் மனிதன். அவரது ஆழமாக அவதானிக்கும் பழக்கவழக்கங்களுக்கு அவரே பலியாகிவிட்டார்.” அவர் தொடர்ந்து வாசித்தார்.
“യെഗോർ കുര്യസ്നോരുക്കോവ്, കുതിരപ്പടയാളിയും കൗൺസിലിലെ നാമമാത്ര അംഗവുമാണ്... ആ മനുഷ്യനെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. അയാൾ ഭാര്യയെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. അയാൾ സ്റ്റാനിസ്ലാവ് റിബൺ ധരിച്ചിരുന്നു. അയാൾ ഒന്നും വായിച്ചിരുന്നില്ല. അയാളുടെ ദഹനം നന്നായി പ്രവർത്തിച്ചു. ജീവിതം നല്ലതായിരുന്നു. അല്ലേ? അയാൾ മരിക്കേണ്ടതില്ലെന്ന് ഒരാൾ കരുതിയിരിക്കാം. പക്ഷേ കഷ്ടം! വിധി അയാളുടെ മേൽ ഒരു കണ്ണുവെച്ചു. പാവം മനുഷ്യൻ. അയാളുടെ ആഴത്തിൽ നിരീക്ഷിക്കുന്ന ശീലത്തിന് അയാൾ തന്നെ ഇരയായി.” അദ്ദേഹം വായിച്ചു.
3
“On one occasion, when he was listening at a keyhole, he got such a bang on the head from the door that he sustained a concussion of the brain and died.” (He had a brain too)
“ஒரு முறை, சாவித்துவாரத்தினூடே காது கொடுத்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தபொழுது, அந்த கதவினால் தலையில் ஒரு இடி விழுந்து அவருக்கு மூளையதிர்ச்சி ஏற்பட்டு உடனே இறந்துவிட்டார்.” (அவருக்கு மூளை கூட இருந்தது)
“ഒരിക്കൽ, താക്കോൽ ദ്വാരത്തിലൂടെ കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, വാതിൽ അയാളുടെ തലയിൽ ഇടിച്ചു, അതിന്റെ ഫലമായി ഒരു മസ്തിഷ്കാഘാതം സംഭവിച്ച് അദ്ദേഹം തൽക്ഷണം മരിച്ചു.” (അയാൾക്ക് ഒരു തലച്ചോറ് പോലും ഉണ്ടായിരുന്നു).
4
“And here, under this tombstone, lies a man who, from his cradle, detested verses and epigrams. As though to mock him, his whole tombstone is adorned with verses...Someone is coming!”
“இங்கே, இந்தக்கல்லறையின் கீழ், தனது தொட்டில் காலத்திலிருந்தே வசனங்களையும் கல்வெட்டுகளையும் வெறுத்த ஒரு மனிதன் உறங்கிக்கிடக்கிறார். அவரை கேலி செய்வது போல் அவரது கல்லறை முழுவதும் வசனங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது. அங்கே யாரோ வருகிறார்கள்!”
“ഇവിടെ, ഈ ശവകുടീരത്തിനടിയിൽ, തൊട്ടിൽ മുതൽ വാക്യങ്ങളെയും ലിഖിതങ്ങളെയും വെറുത്തിരുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ കിടക്കുന്നു. അവന്റെ ശവക്കുഴി മുഴുവൻ അവനെ പരിഹസിക്കുന്നതുപോലെയുള്ള വാക്യങ്ങൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു... അവിടെ ആരോ വരുന്നു!”
5
A man in a shabby overcoat with a shaven, bluish-crimson countenance overtook us. He had a bottle under his arm. A parcel of sausage was sticking out of his pocket.
சவரம் செய்யப்பட்ட நீலச்சிவப்பு நிறம் கலந்த முகத்துடன், இழிந்த மேலங்கி அணிந்தபடி ஒரு மனிதன், எங்களை முந்திச்சென்றார். அவர் கவசத்தின் கீழ் ஒரு போத்தல் இருந்தது. ஒரு தொத்திறைச்சி அவரது பாக்கெட்டிலிருந்து வெளியே தொங்கிக்கொண்டிருந்தது.
ഷേവ് ചെയ്ത, നീല-ചുവപ്പ് നിറമുള്ള മുഖവും മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രവുമുള്ള ഒരാൾ ഞങ്ങളെ കടന്നുപോയി. അവന്റെ കവചത്തിനടിയിൽ ഒരു കുപ്പി ഉണ്ടായിരുന്നു. അയാളുടെ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു സോസേജ് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
6
“Where is the grave of Mushkin, the actor?” he asked us in a husky voice.
“நடிகர் முஷ்கினின் கல்லறை எங்கே?” என்று கரகரத்த குரலில் எங்களிடம் கேட்டார்.
“നടൻ മുഷ്കിന്റെ ശവകുടീരം എവിടെയാണ്?” അയാൾ പരുക്കൻ ശബ്ദത്തിൽ ഞങ്ങളോട് ചോദിച്ചു.
7
We conducted him towards the grave of Mushkin, the actor, who had died two years before.
நாங்கள், இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இறந்துபோன நடிகர் முஷ்கினின் கல்லறையை நோக்கி அவரை அழைத்துச்சென்றோம்.
രണ്ട് വർഷം മുമ്പ് മരിച്ച നടൻ മുഷ്കിന്റെ ശവകുടീരത്തിലേക്ക് ഞങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ കൊണ്ടുപോയി.
8
“You are a government clerk, I suppose?” we asked him.
“நீங்கள் ஒரு அரசாங்க உத்தியோகத்தர் என்று நாங்கள் நினைக்கிறோம்?” என்று அவரிடம் கேட்டோம்.
“നിങ്ങൾ ഒരു സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥനാണെന്ന് ഞങ്ങൾ കരുതുന്നു?” ഞങ്ങൾ അയാളോട് അത് ചോദിച്ചു.
9
“No, an actor. Nowadays, it isn’t easy to distinguish actors from clerks in the Consistory. No doubt you have noticed that. That’s typical but not very flattering for government clerks.”
“இல்லை, ஒரு நடிகர். இப்போதெல்லாம் நடிகர்களை, தேவாலயங்களின் உத்தியோகத்தினர்களிலிருந்து வேறுபடுத்துவது கடினம். நீங்கள் அதை கவனித்ததில் சந்தேகமில்லை. இது பொதுவானது, ஆனால் இது அரசாங்க எழுத்தாளர்களுக்கு மிகவும் பெருமையாக இருக்காது.”
“അല്ല, ഒരു നടൻ. ഇക്കാലത്ത്, സഭാ ഉദ്യോഗസ്ഥരിൽ നിന്ന് അഭിനേതാക്കളെ വേർതിരിച്ചറിയാൻ പ്രയാസമാണ്. നിങ്ങൾ അത് ശ്രദ്ധിച്ചു എന്നതിൽ സംശയമില്ല. ഇത് സാധാരണമാണ്, പക്ഷേ സർക്കാർ എഴുത്തുകാർക്ക് ഇത് അത്ര പ്രശംസനീയമായിരിക്കില്ല.”
10
We found the actor’s grave with difficulty. It had sunken, been overgrown with weeds, and lost all appearance of a grave. A cheap, little cross that had begun to rot and was covered with green moss blackened by the frost had an air of aged dejection and looked, as it were, ailing.
நடிகரின் கல்லறையை நாங்கள் சிரமத்துடன் கண்டுபிடித்தோம். அது நிலத்தினுள் அமிழ்ந்து, களைகளால் நிரம்பி, கல்லறையின் அனைத்து தோற்றத்தையும் இழந்துவிட்டிருந்தது. ஒரு மலிவான, சிறிய சிலுவை கரல் கட்டிப்போய், பச்சைப்பாசியால் மூடப்பட்டு, உறைபனியால் கருமையாக்கப்பட்டு, வயதாகி, சோர்வடைந்து , நோய்வாய்ப்பட்டது போல் தோற்றமளித்தது.
ഞങ്ങൾ പ്രയാസപ്പെട്ടാണ് നടന്റെ ശവകുടീരം കണ്ടെത്തിയത്. അത് നിലത്തേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി, കളകൾ നിറഞ്ഞു, ഒരു ശവകുടീരത്തിന്റെ എല്ലാ പ്രതീതിയും നഷ്ടപ്പെട്ടു. വിലകുറഞ്ഞതും ചെറുതുമായ ഒരു കുരിശ്, കഴുത്ത് കെട്ടിയതും, പച്ച പായൽ കൊണ്ട് മൂടിയതും, മഞ്ഞ് കൊണ്ട് കറുത്തതും, വൃദ്ധനും ക്ഷീണിതനും രോഗിയുമായി കാണപ്പെട്ടു.
11
“…forgotten friend Mushkin…” we read.
“...மறந்துபோன நண்பர் முஷ்கின்...” நாங்கள் வாசிக்கிறோம்.
“...മറന്നുപോയ സുഹൃത്ത് മുഷ്കിൻ...” എന്നെഴുതിയിരുന്നത് ഞങ്ങൾ വായിക്കുന്നു.
12
Time had erased the never and corrected the falsehood of man.
காலம் இல்லாததை அழித்துவிட்டு மனிதனின் பொய்யை திறுத்திவிட்டது.
കാലം ഇല്ലാത്തതിനെ നശിപ്പിച്ചു, മനുഷ്യന്റെ നുണകൾ ശരിയാക്കി.
13
“A subscription for a monument to him was got up among actors and journalists, but they drank up the money, the dear fellows...” sighed the actor, bowing down to the ground and touching the wet earth with his knees and cap.
“அவரது நினைவுச்சின்னத்திற்காக நடிகர்களிடமிருந்தும், பத்திரிகையாளர்களிடமிருந்தும் சந்தா சேர்க்கப்பட்டது. ஆனால் அவர்கள் அந்த பணத்தைக்குடித்து தொலைத்துவிட்டார்கள், அன்பான தோழர்களே...” என்று பெருமூச்சு விட்டார் அந்த நடிகர். பின் தரையில் குனிந்து, முழங்கால்களில் ஊன்றியபடியும் அவரது தொப்பியினாலும் ஈரமான பூமியைத்தொட்டு தலை வணங்கினார்.
“അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്മാരകത്തിനായി അഭിനേതാക്കളിൽ നിന്നും പത്രപ്രവർത്തകരിൽ നിന്നും സംഭാവന ശേഖരിച്ചു. പക്ഷേ അവർ ആ പണം കുടിച്ചു കളഞ്ഞു, പ്രിയ സഖാക്കളേ...” നടൻ നെടുവീർപ്പിട്ടു. പിന്നെ അവൻ നിലത്തു കുമ്പിട്ടു, മുട്ടുകുത്തി, തന്റെ തൊപ്പി കൊണ്ട് നനഞ്ഞ ഭൂമിയിൽ തൊട്ടു.
14
“How do you mean, drank it?”
“எப்படி சொல்கிறீர்கள். குடித்துவிட்டார்களா?”
“എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്, അവർ മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ടോ?”
15
“That’s very simple. They collected the money, published a paragraph about it in the newspaper, and spent it on drinks. I don’t say it to blame them. I hope it did them good, dear things! Good health to them and eternal memory to him.”
“அது மிகவும் எளிது. அவர்கள் பணத்தைச்சேகரித்து, அதைப்பற்றி செய்தித்தாளில் ஒரு பந்தியை வெளியிட்டு, மீதமுள்ள தொகையை மதுபானங்களுக்கு செலவு செய்து விட்டனர். நான் அவர்களை குறை கூறுவதற்காக இதைச்சொல்லவில்லை. அது அவர்களுக்கு நல்லது செய்திருக்கும் என்று நம்புகிறேன், அன்பர்களே! அவர்களுக்கு நல்ல ஆரோக்கியம் மற்றும் அவருக்கு நித்திய நினைவு உருவாக வேண்டும்.”
“അത് വളരെ ലളിതമാണ്. അവർ പണം ശേഖരിച്ചു, പത്രത്തിൽ അതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ഖണ്ഡിക പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു, ബാക്കി തുക മദ്യത്തിനായി ചെലവഴിച്ചു. അവരെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ ഇത് പറയുന്നില്ല. അത് അവർക്ക് നല്ലത് ചെയ്തുവെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു, പ്രിയപ്പെട്ടവരേ! അവർക്ക് നല്ല ആരോഗ്യവും അദ്ദേഹത്തിന് നിത്യസ്മരണയും ശാശ്വതമായിരിക്കണം.”
16
“Drinking means bad health, and eternal memory nothing but sadness. God gave us remembrance for a time, but eternal memory, what’s next?”
“குடிப்பழக்கம் என்பது உடல்நலக்குறைவு, நித்திய நினைவு என்பது சோகத்தைத்தவிர வேறில்லை. கடவுள் நமக்கு ஒரு காலத்திற்கு நினைவைக்கொடுத்தார், ஆனால் நித்திய நினைவகள், அடுத்து என்ன?”
“മദ്യപാനം മോശം ആരോഗ്യമാണ്, നിത്യമായ ഓർമ്മ എന്നത് ദുഃഖം മാത്രമാണ്. ദൈവം നമുക്ക് ഒരു കാലത്തേക്ക് ഓർമ്മ തന്നു, പക്ഷേ നിത്യമായ ഓർമ്മ, അടുത്തത് എന്താണ്?”
17
“You are right there. Mushkin was a well-known man; there were a dozen wreaths on the coffin, and he was already forgotten. Those to whom he was dear have forgotten him, but those to whom he harmed remember him. For instance, I shall never forget him, for I got nothing but harm from him. I have no love for the deceased.”
“நீங்கள் சரியாக சொன்னீர்கள். முஷ்கின் ஒரு பிரபலமான மனிதர். சவப்பெட்டிக்கருகில் பன்னிரண்டு மலர்வளையங்கள் இருந்தன, அவர் ஏற்கனவே மறக்கடிக்கப்பட்டவர். அவர் யாரிடம் அன்பாக இருந்தாரோ அவர்கள் அவரை மறந்துவிட்டார்கள், ஆனால் அவர் யாரை காயப்படுத்தினாரோ அவர்கள் அவரை நினைவில் வைத்திருக்கிறார்கள். உதாரணமாக, நான் அவரை ஒருபோதும் மறக்க மாட்டேன், ஏனென்றால் அவரிடமிருந்து எனக்கு தீமை மட்டுமே கிடைத்தது. இறந்தவர் மீது எனக்கு எந்த அன்பும் இல்லை.”
“നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്. മുഷ്കിൻ ഒരു പ്രശസ്തനായിരുന്നുവെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തെ ഉടൻ മറന്നുപോയി. ശവപ്പെട്ടിക്കടുത്ത് പന്ത്രണ്ട് റീത്തുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തെ ഇതിനകം മറന്നുപോയിരുന്നു. അദ്ദേഹം ദയ കാണിച്ചവർ അദ്ദേഹത്തെ മറന്നു, പക്ഷേ അദ്ദേഹം വേദനിപ്പിച്ചവർ അദ്ദേഹത്തെ ഓർക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല, കാരണം എനിക്ക് അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് തിന്മ മാത്രമേ ലഭിച്ചുള്ളൂ. മരിച്ചയാളോട് എനിക്ക് സ്നേഹമില്ല.”
18
“What harm did he do you?”
“அவர் உனக்கு என்ன கெடுதல் செய்தார்?”
“എന്ത് ദ്രോഹമാണ് അയാൾ നിന്നോട് ചെയ്തത്?”
19
“Great harm!” sighed the actor, and an expression of bitter resentment overspread his face.“To me, he was a villain and a scoundrel. The Kingdom of Heaven be his! It was through looking at him and listening to him that I became an actor.”
“பெரிய தீங்கு!” பெருமூச்சு விட்டார் அந்த நடிகர். மேலும் அவரது முகத்தில் கசப்பானதொரு வெறுப்பு பரவியது.“எனக்கு, அவர் ஒரு வில்லன் மாத்திரமல்ல ஒரு அயோக்கியனும் கூட. சொர்க்க ராஜ்யம் அவருடையதாகட்டும்! அவரைப்பார்த்தும், அவர் சொல்வதைக்கேட்டும் நான் ஒரு நடிகனானேன்.”
“വലിയ ദ്രോഹം!” നടൻ നെടുവീർപ്പിട്ടു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്ത് കടുത്ത വെറുപ്പ് പടർന്നു.“എനിക്ക് അദ്ദേഹം ഒരു വില്ലൻ മാത്രമല്ല, ഒരു നീചനുമാണ്. സ്വർഗ്ഗരാജ്യം അവന്റേതാകട്ടെ! അദ്ദേഹത്തെ കാണുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഒരു നടനായി മാറിയത്.”
20
“By his art, he lured me from the parental home, enticed me with the excitement of an actor’s life, promised me all sorts of things and brought tears and sorrow.”
“அவர் தனது கலையை பாவித்து, ஒரு நடிகரின் ஆடம்பரமான வாழ்க்கையை உதாரணம் காட்டி கவரவைத்து, என்னை என் பெற்றோர் வீட்டிலிருந்து வெளியே கொண்டு வந்தார். எல்லா வகையான விஷயங்களையும் எனக்கு உறுதியளித்தார், கண்ணீரையும் துக்கத்தையும் கொண்டு வந்தார்.”
“അദ്ദേഹം തന്റെ കല ഉപയോഗിച്ചു, ഒരു നടന്റെ ആഡംബര ജീവിതം ഉദാഹരിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ വശീകരിച്ചു, എന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് എന്നെ പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നു. അദ്ദേഹം എനിക്ക് എല്ലാത്തരം വാഗ്ദാനങ്ങളും നൽകി, കണ്ണീരും സങ്കടവും കൊണ്ടുവന്നു.”
21
“An actor’s lot is a bitter one! I have lost youth, sobriety, and the divine semblance. I haven’t a half-penny to bless myself with. My shoes are down at the heel. My breeches are frayed and patched. My face looks as if dogs had gnawed it. My head’s full of freethinking and nonsense.”
“ஒரு நடிகரின் விதி கசப்பானது! நான் இளமை, நிதானம், தெய்வீக சாயல் ஆகியவற்றை இழந்துவிட்டேன். என்னை ஆசுவாசிப்படுத்திக்கொள்ள எனக்கென்று ஒரு அரை பைசா கூட இல்லை. என் காலணிகளூடாக குதிக்கால் தொங்கிக்கொண்டிருக்கின்றன. என் உள்ளாடைகள் உராய்ந்து ஒட்டுப்போடப்பட்டுள்ளன. என் முகம், நாய்கள் கடித்துக்குதறியது போலத்தெரிகிறது. என் தலை பல சுதந்திர சிந்தனைகளாலும் முட்டாள்தனங்களாலும் நிறைந்துள்ளது.”
“ഒരു നടന്റെ വിധി കയ്പേറിയതാണ്! എനിക്ക് എന്റെ യൗവനം, എന്റെ ശാന്തത, എന്റെ ആകർഷണശക്തി എന്നിവ നഷ്ടപ്പെട്ടു. എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്റെ പക്കൽ ഒരു ചില്ലിക്കാശും ഇല്ല. എന്റെ കുതികാൽ എന്റെ ഷൂസിൽ നിന്ന് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. എന്റെ അടിവസ്ത്രം കീറിപ്പറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്റെ മുഖം നായ്ക്കൾ കടിച്ചതുപോലെ തോന്നുന്നു. എന്റെ തല സ്വതന്ത്ര ചിന്തകളും അസംബന്ധങ്ങളും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.”
22
“He robbed me of my faith, my evil genius! It would have been something if I had had talent, but as it is, I am ruined for nothing. It’s cold, honoured friends.” He gulped a mouthful from his bottle.“Won’t you have some? There is enough for all. Let us drink to the rest of his soul!”
“என் தீய மேதை! என் நம்பிக்கையை அவன் கொள்ளையடித்தான்! எனக்கு திறமை இருந்திருந்தால், அது ஏதோ ஒன்றுதான், ஆனால் இப்போது இருக்கிறபடி, நான் வீணாக அழிந்துவிட்டேன். குளிர்ச்சியாக இருக்கிறது மரியாதைக்குரிய நண்பர்களே.” அவன் தன் பாட்டிலில் இருந்து ஒரு வாய் விழுங்கினான்.“உங்களுக்கும் குடிக்க வேண்டுமா? அனைவருக்கும் போதுமானதாக உள்ளது. அவன் ஆன்மா சாந்தி அடையும் வரை முழுவதும் குடிப்போம்!”
“എന്റെ പ്രതിഭ നശിച്ചുപോയി, അവൻ എന്റെ പ്രതീക്ഷ കവർന്നെടുത്തു! എനിക്ക് കഴിവുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, അത് എന്തെങ്കിലുമാകുമായിരുന്നു, പക്ഷേ ഇപ്പോഴുള്ളതുപോലെ, ഞാൻ വെറുതെ നശിച്ചു. തണുപ്പാണ്, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തുക്കളേ.” അയാൾ കുപ്പിയിൽ നിന്ന് ഒരു കവിൾ കുടിച്ചു.“നിങ്ങൾക്കും കുടിക്കണോ? എല്ലാവർക്കും ആവശ്യത്തിന് വെള്ളം ഉണ്ട്. അവന്റെ ആത്മാവിന് ശാന്തി കിട്ടുന്നത് വരെ നമുക്ക് കുടിക്കാം!”
23
“Though I don’t like him and though he’s dead, he was the only one I had in the world, the only one. It’s the last time I shall visit him. The doctors say I shall soon die of drink, so here I have come to say goodbye. One must forgive one’s enemies.”
“எனக்கு அவரைப்பிடிக்கவில்லையென்றாலும், அவர் இறந்துவிட்டாலும், உலகத்தில் எனக்கு இருந்த ஒரேயொருவர் அவர்தான், ஒரேயொருவர். நான் அவரைப்பார்த்து இதுதான் கடைசி தடவை. நான் விரைவிலேயே குடித்து இறந்து போய்விடுவேன் என்று வைத்தியர்கள் சொல்கிறார்கள், அதனால் இதோ நான் விடைபெற வந்திருக்கின்றேன். எதிரிகளை மன்னிக்கவேண்டும்.”
“എനിക്ക് അദ്ദേഹത്തെ ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിലും, അദ്ദേഹം മരിച്ചാലും, എനിക്ക് ഈ ലോകത്ത് ഒരേയൊരു വ്യക്തി അദ്ദേഹം മാത്രമാണ്, ഒരേയൊരു വ്യക്തി അദ്ദേഹം. ഇത് ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ അവസാനമായി കാണുന്ന അവസരമാണ്. ഞാൻ ഉടൻ തന്നെ മദ്യപിച്ച് മരിക്കുമെന്ന് ഡോക്ടർമാർ പറയുന്നു, അതിനാൽ ഇതാ ഞാൻ വിട പറയുന്നു. എന്റെ ശത്രുക്കളോട് ഞാൻ ക്ഷമിക്കണം.”
24
We left the actor to converse with the dead Mushkin and went on. It began drizzling a fine cold rain.
இறந்துபோன முஷ்கினுடன் நடிகரை உரையாட விட்டுவிட்டு நாங்கள் தொடர்ந்தோம். நன்றாக குளிர்ந்த மழை பெய்யத்தொடங்கியது.
മരിച്ചുപോയ മുഷ്കിനുമായി സംസാരിക്കാൻ നടനെ ഏൽപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ തുടർന്നു. നല്ല തണുത്ത മഴ പെയ്യാൻ തുടങ്ങി.
25
We met a funeral procession at the turning into the principal avenue, which was strewn with gravel. Four bearers, wearing white calico sashes and muddy high boots with leaves sticking out of them, carried the brown coffin. It was getting dark, and they hastened, stumbling and shaking their burden.
சரளைக்கற்களால் நிறைந்திருந்த, பிரதான வீதிக்குத்திரும்பும் இடத்தில் ஒரு இறுதி ஊர்வலத்தைச்சந்தித்தோம். வெள்ளை காலிகோ சட்டைகளையும், இலைகள் வெளியே ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் சேற்று உயரமான பூட்ஸையும் அணிந்த நான்கு பேர், பழுப்பு நிற சவப்பெட்டியொன்றை சுமந்து சென்றுகொண்டிருந்தனர். இருட்டிக்கொண்டிருந்தது, அவர்கள் தடுமாறி தங்கள் சுமையை ஆடியபடி விரைந்தனர்.
ചരൽ നിറഞ്ഞ പ്രധാന റോഡിലേക്ക് തിരിയുന്നിടത്ത് ഞങ്ങൾ ഒരു ശവസംസ്കാര ഘോഷയാത്രയെ കണ്ടുമുട്ടി. വെളുത്ത കാലിക്കോ ഷർട്ടുകളും ഇലകൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളിനിൽക്കുന്ന ചെളിപുരണ്ട ഉയർന്ന ബൂട്ടുകളും ധരിച്ച നാല് പുരുഷന്മാർ ഒരു തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള ശവപ്പെട്ടി വഹിച്ചുകൊണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇരുട്ടിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു, അവർ ധൃതിയിൽ നടന്നു, ഇടറിവീണു, ഭാരങ്ങൾ ആട്ടി.
26
“We’ve only been walking here for a couple of hours, and that is the third brought in already. Shall we go home, friends?”
“நாங்கள் இங்க நடந்து வந்து ரெண்டு மணி நேரமே ஆகுது. இது மூன்றாவது ஊர்வலம். நாங்கள் வீட்டுக்குப்போகலாமா நண்பர்களே?”
“നമ്മള് രണ്ടു മണിക്കൂറായി ഇവിടെ നടക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ട്. ഇത് മൂന്നാമത്തെ ഘോഷയാത്രയാണ്. നമുക്ക് വീട്ടില് പോകാമോ കൂട്ടുകാരെ?”
